Badminton Vereniging Almere

Van de voorzitter

Zo’n 45 leden van onze vereniging zijn 55-plus. Waarschijnlijk ook qua gewicht, maar we bedoelen hier de leeftijd. Nu hebben we ooit op een congres van Sportservice Flevoland gehoord, dat we deze zilveren generatie moeten benaderen voor vrijwilligerswerk. Immers de kinderen zijn ‘bijna’ de deur uit en wellicht kan en wil men de handen uit de mouwen steken voor de vereniging. Van deze 45 zijn er zo’n tien al in meer of mindere mate actief voor de vereniging, dus die hebben we afgelopen week geen brief gestuurd.

Maar de anderen wel en daar hebben we inmiddels twee reacties op gekregen. Eén die graag in administratieve zin wat voor de vereniging wil doen. Daar zijn we dus heel blij mee, maar ik ga er van uit dat wij toch iets meer positieve reacties krijgen. En van één van onze 55-plus leden nam de moeite ons er van te vergewissen dat hij graag wat voor onze vereniging zou willen doen, maar al zeer actief was als ouderling voor een kerkgenootschap. En deze kerk zendt veel mensen uit naar landen waar de hulp dringend nodig is. Daarom vroeg hij om vergeving dat hij meer als donateur en zeer beperkt als consument fungeerde omdat hij zo weinig aan badmintonnen toekwam als gevolg van het vrijwilligerswerk voor de kerk. Ik moet U zeggen, het heeft mij geraakt. Niet omdat ons lid voor een kerkgenootschap ‘werkt’, ik ben zelf een uitgesproken atheïst, maar omdat deze man zijn maatschappelijke verantwoordelijkheid neemt en actief is voor de gemeenschap. Werkelijk petje af en ondanks de vele beslommeringen vindt hij ook nog de tijd om ons een en ander uit te leggen. Een voorbeeld voor ons allen.

Op de site van Van Zijderveld las ik een stukje van de directeur van Digisport de heer Hendrickx. Wij hebben hetzelfde stukje ook op onze site geplaatst omdat het naar mijn mening de spijker op de kop slaat. Ook binnen de gemeente Almere lopen we tegenwoordig tegen deze problemen aan. Sport is ondergebracht bij de Dienst Maatschappelijke Ontwikkeling. Daar is op zich niets mis mee, tenslotte hebben sportverenigingen een belangrijke maatschappelijke taak. Wat mij echter uitermate stoort is dat je met beleidsmedewerkers te maken krijgt die hoegenaamd niets van sport afweten en zelf de motoriek hebben van een ‘struikelende strijkplank’ en nog niet in staat zijn om een normale afspraak na te komen. En als het even tegenzit dan zijn de beleidsmedewerkers ook nog ingehuurd via een bureau en pas twee dagen aan het werk. Daar gaan de voor de sport broodnodige centen in zitten en daar voelt men zich als vrijwillige sportbestuurder bepaald niet lekker bij. Ten behoeve van toernooien waar we al decennia lang subsidie voor krijgen, moeten we nu plotseling formulieren invullen met de intelligente vraag: ‘Wat is de doelstelling van het (jeugd)toernooi”. Tja, als de formulieren maar in orde zijn. Ik las overigens laatst een artikel van raadslid René Martens die er daadwerkelijk iets aan wil doen, dus daar hebben we dan maar onze hoop op gevestigd. Ik verlang overigens zelf terug naar de tijd dat je met een wethouder nog iets kon bespreken. Nu struikel je over de beleidsmedewerkers, die na vieren nooit tijd hebben omdat ze de trein naar huis moeten halen.

De commissie die op basis van de notitie ‘De eredivisie badminton op termijn’ aan de slag gaat, is voor de eerste maal bijeen geweest. Zodra er daadwerkelijk iets te melden is, dan hoort U dat onmiddellijk.

Op onze site heeft U kunnen lezen dat onze Sport Technische Commissie heel actief geweest is. Er komt een aantal nieuwe spelers naar ons toe en we hebben de trainersstaf uitgebreid. Chapeau voor het vele werk dat de commissie de afgelopen weken heeft verzet.
En we nemen één dezer dagen afscheid van Yun Yong Wu. Ook dat heeft U al op onze site kunnen lezen. Wu gaat terug naar China in 2008. Dat wisten we van te voren. Wij zijn als vereniging blij met Wu geweest. Wu is een aantal weken bij ons in huis geweest en ik heb hem leren kennen als een bescheiden persoon. Ik weet wel dat poes Toos aanvankelijk als de dood was voor Wu. Tegen Wu zei ik dat als Toos een hond was geweest hij net zo bang zou zijn geweest. Kon Wu om lachen. Bij ons was zijn lievelingsontbijt een boterham met dik boter, chocolade hagelslag en daar boven op weer vruchtenhagelslag. Worden wij in Nederland vaak betiteld als de Chinezen van Het Westen, Wu kunnen we met zijn chocolade hagelslag betitelen als de Nederlander in Het Oosten.

Als we het toch even over Toos hebben, nog even het volgende. Ik geloof dat mijn vrouw en ik lid zijn van minimaal tien organisaties die het beste voor hebben met fauna en flora. We dragen de natuur een warm hart toe en dragen ons financiële steentje bij. Maar als er plotseling een muis in de kamer loopt dan wordt het toch anders. Ooit hadden we bij mijn ouders thuis eens last van muizen en toen sprong mijn moeder op een stoel. Wat heb ik toen gelachen. Wel dat deed Lida niet maar zij riep: ‘Henk, Henk doe er wat aan. We hebben een rat in huis’. Wel een rat was het niet, het was gewoon een muis. En ik dacht, daar hebben we toch poes Toos voor? Wel die was klaarblijkelijk in hongerstaking, want die dikke dikzak deed niets. Of Toos dacht: ‘We hebben het destijds tijdens het intakegesprek nooit over muizenvangen gehad. Het staat ook niet in mijn functieomschrijving, dus bekijk het maar’. Met behulp van een bezem heb ik vriend muis het huis weer uitgekregen. En poes Toos, wel die is nu op dieet.

Henk Staats

Tot nu toe 2 reacties op dit bericht. Reageer ook ↓.

  1. Rob Taconis op 27-03-2008 om 10:46 uur

    Henk

    Een goed en duidelijk mening.
    Heb jij er problemen mee als wij (www.badmintoninfo.nl) overnemen en op onze site plaatsen?

    Met groet
    Rob Taconis

  2. Henk Staats op 27-03-2008 om 11:40 uur

    Wat mij betreft prima. Wel is het zo dat Van Zijderveld als eerste melding maakte op hun site van het Digisportartikel. Ere wie ere toekomt.

Reageer op dit bericht (“Van de voorzitter ↑”)

(wordt niet getoond op de website)
(wordt aan uw naam gekoppeld)
(nee invullen)

Smilies

Richtlijnen voor reacties (uitgebreid)