Badminton Vereniging Almere

Submenu

Archief

Van der Hoeden|Mulder Almere wint ook deze week

Een eerder bericht van onze razendsnelle reporter/voorzitter/sponsorentevredenhouder meldde al dat we deze week wonnen van Vliegende Shuttle 2, dus dat is helaas geen nieuws meer. Dat we dit team deklasseerden is niet helemaal waar, want ze speelden met twee invallers, maar dat terzijde. Een stukje over hoe we wonnen kan wellicht nog wat toevoegen, dus bij dezen :)

Dit bestand bestaat niet

Gisterochtend rond 9.30 uur begon het geneuzel; ik zat weer eens alleen aan de bar. Op dit tijdstip natuurlijk met een kop koffie (hoewel dat na een willekeurige Nacht van Almere wel eens anders is geweest), versufd kijkend naar de zich in het zweet werkende ouders van de J1, die volgens mij al druk bezig waren de bitterballen kennis te laten maken met het frituurvet. Afijn, ik was dus de eerste van m'n team, ondanks dat Ernst de avond ervoor mij nog vertelde dat dit (een biertje drinken tijdens en op de overwinning van team 2) een slechte voorbereiding was. Ook Rick kreeg trouwens diezelfde avond een veegje uit de pan van onze coach. Niet dat dat veel hielp, want Rick is alsnog gewoon blijven hangen bij team 8. Rick, jongen, met zo'n instelling ga je nooit die hoofdklasse halen volgend jaar ;)

Ondertussen kwam Rick met een kater binnenzwalken. En even later ook Michael, die er, herstellende van zijn griep, nog brakker uit zag. Dat ze nog niet wakker waren, werd wel duidelijk toen Rick vertelde dat hij zijn portemonnee vergeten was. Natuurlijk om de teampot te ontwijken, maar dat maakt 'ie wel weer goed. Michael bedacht toen ook dat het misschien wel handig was als hij zijn schoenen had meegenomen, wat dus niet het geval was.

Melissa, die de avond ervoor ingevallen had bij team 11 en dus ook niet netjes om 22.00 uur in bed lag, kwam, voor de verandering zonder pa Harry, maar met oog op consequentie, geruisloos binnen en zette, zoals het een goede teamcaptain betaamt, de shuttles al klaar voor wat ze te wachten stond; een paar flinke rossen op hun kurken voorkant. De tegenstanders zaten blijkbaar ook al startklaar, iets wat ik gemist had. Een paar minuten voor 10 kwam Shanice ook binnenhobbelen. Pa Ernst; dat kan natuurlijk niet hè!

Aangezien Michael dus snel terug naar huis was om zijn schoenen te halen, begonnen we met de dames dubbel. Op het wedstrijdformulier zagen we dat beide heren van de Vliegende Shuttle invallers waren. Ernst, geïnteresseerde coach als hij is, wist ons te vertellen dat het tweede klasse heren waren. En hoe lang ze al badmintonden. En hun leeftijd. En waar ze woonden. En hun schoenmaat. Altijd handig zo'n kennisbank, maar je kunt ook doorslaan ;)

Over doorslaan gesproken; dat is precies wat Shanice en Melissa in hun dubbel deden. Met 21-6 en 21-8 lieten onze meiden geen stuk heel van hun tegenstanders. Bij vlagen wel om medelijden mee te hebben eigenlijk, maar het is niet anders. Na deze veegpartij kwamen Michael en Rick in actie. Dit zou voor die dag de enige partij worden voor Michael. Aangezien hij, in tegenstelling tot zijn schoenen, de verliespuntjes van de afgelopen twee singles nog niet vergeten was, liet hij de eer aan Rick voor de eerste heren enkel. In de dubbel gingen ze er dus volledig voor. Goed voorbeeld doet goed volgen:

Tijdens die dubbel kwam ook Mariska, ex-teammaatje van Rick en mij, nog even langs in de hal, om te vertellen over haar tripje door Australië en Nieuw-Zeeland. En om ons een hart onder de riem te steken natuurlijk, want dat hadden we wel nodig. Toen ook Miss Rose binnenkwam om mij af te loss...om ons aan te moedigen, werd ik losgerukt van de boeiende verhalen over kangoeroes en watervallen; ik werd geacht te gaan tellen bij Melissa's single. Anyway, die heren dubbel werd dus ook gewonnen, volgens mij door een netservice. Geen idee wat de stand was, maar "we" kickten ass, voor de derde keer dit seizoen.

De eerse set van Melissa ging erg makkelijk. Dat vond haar tegenstander echter niet, want die leek ietwat gefrustreerd te raken. Later bleek Melissa met 21-5, 21-5 duidelijk een maatje te groot te zijn. Op datzelfde moment stond Rick te prutsen in zijn single, en zelfs even achter:

Rick staat met 5-6 achter in de single, terwijl Michael staat te tellen.

Gelukkig maakte hij het later goed, en won hij met 21-9, 21-8 van een al vloekende en tierende Tim, die, naar eigen zeggen "fucking slecht gespeeld" had. Of het daar echt aan lag, zullen we nooit weten, maar volgens mij lag het aan de boost die Rick kreeg dankzij zijn trouwe supporter en teammaatje Suzanne Hom (die helaas dit hele seizoen uitgeschakeld is door een blessure). Het is vast niet makkelijk om je naar de hal te slepen als je zelf het spelletje zo mist en weet dat je niet kunt spelen, dus Suus: super bedankt! Dankzij jou heeft Rick gewonnen :)

Ook Shanice won vrij makkelijk haar single, maar daar heb ik niet veel van meegekregen, omdat ik mezelf in het zweet stond te werken op de baan ernaast. Ik deed er alles aan om er een driesetter uit te slepen, maar m'n tegenstander werkte helaas niet mee. Hoewel, eerlijk gezegd wil ik dit jaar ook die felbegeerde Qontent Cup op m'n schoorsteenmantel, dus misschien dat ik in m'n onderbewustzijn toch graag in twee sets wilde winnen.

Met een 6-0 tussenstand gingen we de mixen in. Als eerste kwamen Shanice en Rick in actie voor een spannende pot. Na de eerste set met 21-17 afgewikkeld te hebben, was het tijd voor een pauze en een foto. Speciaal voor dit moment wisselde Rick snel zijn bidon om met die van Shanice, waarom weet ik ook niet:

Shanice staat met een roze bidon, Rick met een gele.

Na een tweede set, waarin het leek alsof er nog een derde aan zat te komen, af te ronden met 21-19, stonden Melissa en ik te trappelen voor onze mix. Dat trappelen ging zo een paar minuten door, en ook de tegenstander deed gezellig mee. Tien minuten later had Michael door dat we stonden te trappelen om een teller. Hoera! :) En omdat Michael het leuk vindt om drie sets te tellen, besloten we unaniem om de ochtend in stijl af te sluiten en er een driesetter van te maken.

8-0 dus, voor nu goed voor een tweede plek. Een mooi resultaat voor Van der Hoeden|Mulder Almere, dat trouwens tijdens de naborrel zich zat af te vragen of de teamschotels ook niet gesponsord zouden kunnen worden. Of misschien het bier. Of de chocomel van Shanice. Of de cola van Melissa. Jep, Rick, Michael en ik hebben ze nog niet aan de alcohol gekregen, dus de papa's kunnen gerust slapen...

Een collage met Shanice, Suzanne en Rick bovenin, Michael (met bier in de hand), Melissa en Krijn (met bier) onderin.

...voorlopig ;)

Tot nu toe 6 reacties op dit bericht. Reageer ook ↓.

  1. Henk Staats op 05-10-2009 om 20:33 uur

    Heel leuk. Ik zal voortaan niets meer verklappen.

  2. Harry op 05-10-2009 om 21:12 uur

    Zo mis ik toch niets van het gebeuren!

  3. Aisha op 05-10-2009 om 21:16 uur

    Leuk verslag Krijn, zeer vermakelijk :)

  4. Rick op 05-10-2009 om 21:34 uur

    lekker krijnie, is leuk zo met die foto's en een filmpje :D

  5. Ernst op 06-10-2009 om 09:43 uur

    Gaat toch moeilijk worden om zo iets leuks te verbeteren. Leuk verslag Krijn.

  6. Ronald op 06-10-2009 om 10:34 uur

    Met veel plezier gelezen. Ook de foto's en het filmpje dragen bij tot een zeer leuk stukje.

Reageer op dit bericht (“Van der Hoeden|Mulder Almere wint ook deze week ↑”)

(wordt niet getoond op de website)
(wordt aan uw naam gekoppeld)
(nee invullen)

Smilies

Richtlijnen voor reacties (uitgebreid)