Badminton Vereniging Almere

Van de voorzitter

Een aantal leden van de vereniging heeft mij aangesproken op het feit dat ik mij in de pers op een aantal punten negatief heb uitgelaten over de wijze waarop de gemeente Almere heden ten dage met de Almeerse sport omgaat. De leden zijn bang dat het onze vereniging zou kunnen schaden. Ik zelf ben daar beslist niet bang voor, want de vrijheid van meningsuiting kan niet afgestraft worden door de vereniging op de een of andere wijze, bijvoorbeeld op subsidie, te korten. De gemeentelijke beleidsmakers zouden juist waardering moeten hebben als iemand, die bij de Almeerse sport betrokken is, zijn mond opendoet. Zo heb ik inderdaad wethouder Arno Visser een pratend pak genoemd. Niet omdat ik het een onaardige man vind, het is juist een aimabele man, maar zijn sportbeleid schiet te kort. En om nu maar angsthazerig mijn mond te houden, wel daar ben ik niet van.

Ook heb ik gezegd dat men via het project ‘Almere, culturele hoofdstad’, eventueel 80 miljoen gaat uitgeven over de rug van de Almeerse sport. Want de Almeerse sport komt er maar bekaaid af. Liep de gemeente Almere in het verleden voorop voor wat het creëren van sportaccommodaties betreft en het ondersteunen van sportverenigingen, daar is nu maar weinig van over. Natuurlijk kun je achteraf gerust stellen dat er wel heel veel geld naar de diverse Omniworldsportverenigingen ging, dat was wellicht ook wel overdone. Maar om nu in feite in de praktijk de kranen dicht te draaien, betekent dat investeringen vanuit het verleden als weggegooid geld kunnen worden aangemerkt.

Het gemeentelijke beleidsplan dat er ligt, Passie voor Sport, kan bestempeld worden als ambtelijk astmatisch proza, met op één en dezelfde pagina zelfs tegenstrijdigheden. Maar als er nu nog maar overeenkomstig dit beleidsplan adequaat gehandeld werd, dan ging het misschien nog. Maar alles schiet hopeloos in de vertraging. De ene na de andere interim-manager of -medewerker volgt elkaar op, dossierkennis ontbreekt en met bepaalde onderwerpen ben je als vereniging maanden of zelfs jaren bezig.

Ik verwijs ook nog even naar het stukje van Sikko Onnes op onze site van 9 december 2009, overgenomen van BadmintonInfo. Hetgeen Onnes stelt, daar kan ik mij goed in vinden. Vaak wordt bij de verdeling van de portefeuilles in colleges van B&W op eenvoudige manier geschoven met deze portefeuilles. Voor je het weet komt de portefeuille sport bij iemand terecht die qua sportiviteit niet veel verder komt dan het eens per week verrijden van de huisvuilcontainer naar de opstelplaats.
Met andere woorden de sport heeft behoefte aan vakmensen, bij verenigingen, bonden, wethouders en gemeentelijke en provinciale beleidsafdelingen.

Bij de Nederlandse Badminton Bond mogen we ons gelukkig prijzen dat Rob Ridder feilloos aanvoelt, dat er wat moest veranderen bij de bond. Ik weet het, ik vond het op z’n zachtst gezegd, bepaald niet chique hoe de voordracht van Rob Ridder destijds door de NBB geregeld is, bijna amateuristisch. Ik, maar ik niet alleen, had dan ook de grootste twijfels over deze benoeming, maar eerlijk is eerlijk, Rob Ridder doet het gewoon meer dan goed! Het valt namelijk bepaald niet mee om een cultuuromslag te realiseren bij welke organisatie dan ook, laat staan bij een vereniging van verenigingen, want dat is onze bond. We zijn er nog lang niet, maar ik ben zonder meer hoopvol gestemd dat we het badmintontij gaan keren en wellicht in 2010 opnieuw sprongen vooruit kunnen maken.

Ik hoop ook, dat we als samenwerkingsverband van eredivisieverenigingen daadkrachtig kunnen optreden in 2010. Als iedere eredivisievereniging zich nu maar realiseert dat samenwerken inhoudt, dat je een stukje verenigingsmacht moet inleveren, en dat vervolgens het geheel weer sterker is dan de som der delen, dan moet het daadwerkelijk wat worden met het samenwerkingsverband.

En waar is het bestuur van de Badminton Vereniging Almere de afgelopen maanden nu druk mee geweest? Naast alle reguliere zaken binnen de vereniging, hebben we ook veel energie gestoken in het volgende, waarbij ik nog even wil stellen dat het geen limitatieve lijst is.

U ziet het we hebben niet stil gezeten en we zullen ook niet stil zitten, want we hebben nog ‘veel linnen voor de schaar’.

Privé ben ik in afwachting van de geboorte van ons vijfde kleinkind. Onze schoondochter Shirley Staats-Sie is uitgerekend op 31 december 2009. We weten al heel veel van de kleine. Het wordt een meisje en we hebben haar gezien op een ‘full echo screen’. Ik heb al gezien dat het een schatje is. Alleen de naam is nog een verrassing, want ik neem niet aan dat het kind naar mij genoemd gaat worden en Georgina Hendrika gaat heten.

Namens het bestuur wens ik U prettige kerstdagen, een goede jaarwisseling en een fantastisch 2010. En we zien u graag op de nieuwjaarsreceptie zondag 3 januari 2010 van 14.00 tot 17.00 uur.

Henk Staats

Tot nu toe 1 reactie op dit bericht. Reageer ook ↓.

  1. Henk Mostert op 22-12-2009 om 21:41 uur

    Mooi stukje Henk. En er is trouwens een gezegde; "Waar angst regeert, is redelijkheid verdwenen".
    Kortom; dan gebeurt er nooit wat.

Reageer op dit bericht (“Van de voorzitter ↑”)

(wordt niet getoond op de website)
(wordt aan uw naam gekoppeld)
(nee invullen)

Smilies

Richtlijnen voor reacties (uitgebreid)