Badminton Vereniging Almere

Submenu

Archief

Wat is dat toch met Vietnam…?

Op elke hoek van de straat weten die Aziaten een badmintonbaan uit te tekenen. Ik ben inmiddels een aantal keren in Azie geweest en het leek mij altijd erg leuk om een keertje een shutteltje mee te slaan en om te kijken hoe ze daar met de sport omgaan. Toevallig bleek dit keer dat tijdens mijn reis naar Vietnam, mijn oude trainer Ron Daniels ook in Ho Chi Minh stad verbleef. En inmiddels wordt Vietnam ook zeer goed gepromoot door Erik Meijs, die daar op trainingsstage is. Maar ook ik kan het niet laten een klein stukje over mijn ervaringen te schrijven.

Ron geeft training bij het vietnamese leger en wist mij als badmintonnend journaliste op een van zijn trainingen naar binnen te smokkelen. Vanuit de hectiek van de stad, viel ik vervolgens in een wereld van shuttles, explosieve oefeningen, tactische oefeningen, zweet, hitte en nog meer hitte. Eigenlijk heerlijk om iedereen, inclusief Erik en Ron zo keihard bezig te zien en dat de lijnen dan vervolgens niet helemaal recht lopen is dan een detail. Bij mij begon het ook direct te kriebelen en gelukkig mocht ik een paar partijtjes meespelen. Met name in de eerste partijen verlamde de hitte me behoorlijk, maar gelukkig wende dit na een poosje wel. Respect voor de spelers en trainers die dit elke dag of zelfs meerdere keren per dag doen.

Voor mij was dit een leuke ervaring, voor Ron ligt er een enorme uitdaging. De Vietnamese spelers zijn getalenteerd maar het lijkt alsof ze vrij eenzijdig getraind zijn. Je merkt dat Ron met zijn eigen visie de spelers andere mogelijkheden laat zien. Het is te hopen dat de spelers maar met name de Vietnamese trainers hier open voor staan, dan kan er nog een hoop vooruitgang geboekt worden. Wat je ook merkte was dat de belangen volledig anders liggen dan in Nederland. Deze spelers trainen dagelijks en omdat zij in het leger zitten moeten zij simpelweg de beste spelers van het land zijn. Competitie en toernooien spelen ze echter niet, er is maar 1 toernooi dat echt telt en waar dan ook gepresteerd moet worden en dat zijn de Vietnamese kampioenschappen. Ik hoop voor de spelers dat er ook naast het aantrekken van internationale, anders denkende trainers, ook op het gebied van wedstrijden meer open gekeken zal worden naar internationale speelmogelijkheden.

Voldaan en een beetje jaloers op Erik en Ron, die nog iets langer mogen badmintonnen in dit prachtige land met die prachtige mensen, verlaat ik het zaaltje, terug in de hectiek van de stad en terug naar Nederland.

Tot nu toe 3 reacties op dit bericht. Reageer ook ↓.

  1. Henk Mostert op 21-11-2010 om 23:04 uur

    Leuk stukje

  2. Ernst op 22-11-2010 om 07:16 uur

    Marloes, een mooi en leuk verhaal. Je bent nu architect (toch)? Mocht dat niets meer worden kun je altijd journaliste worden.

  3. miss vino op 22-11-2010 om 07:58 uur

    Mmmhh ik kan nog altijd overstappen naar het vietnamese leger.. :) Prachtig land, mooi weer, geen bezuinigingen.. ;) ;)

Reageer op dit bericht (“Wat is dat toch met Vietnam…? ↑”)

(wordt niet getoond op de website)
(wordt aan uw naam gekoppeld)
(nee invullen)

Smilies

Richtlijnen voor reacties (uitgebreid)