Badminton Vereniging Almere

Submenu

Archief

Van de voorzitter

Onze secretaris, Ingrid van der Putten heeft aangegeven dat zij het heel erg druk heeft met de twee sportieve kinderen, haar bijna fulltime baan en het werk als secretaris voor onze vereniging. Daarnaast is Ingrid ook lid van de commissie die op 13 juni 2013 een spetterend feest zal organiseren, omdat onze vereniging dan 25 jaar bestaat. Een ieder die Ingrid kent weet dat ze de vereniging niet zo maar in de steek zal laten, maar het signaal is duidelijk. We moeten op zoek naar een secretaris. Eerdaags zal het takenpakket worden vermeld op onze site, maar als u vooruitlopend daarop al informatie wilt, bel of mail dan even naar Ingrid of naar mij.

Wat de Bowlshal betreft kan ik melden dat de gemeente en de BSAO in gesprek zijn met een kandidaathuurder en het zou zo maar de goede kant uit kunnen gaan.

Wat de eredivisie betreft is het een hele verbetering dat alle wedstrijden in principe in hetzelfde weekend worden gespeeld. Nadeel is en blijft dat een aantal teams sommige wedstrijden niet op volle sterkte kan aantreden, omdat er (jeugd)spelers zijn die worden uitgezonden naar buitenlandse toernooien. Dat geeft wellicht enige competitievervalsing, maar dat valt nog altijd te prefereren boven een wedstrijdkalender zoals we die in het vorig seizoen hadden.
Laatst sprak ik een ingewijde in badmintonland die vond dat de eredivisie qua kwaliteit zo had ingeboet door het vertrek van een aantal spelers naar het buitenland en dat in het verlengde daarvan het aantal teams in de eredivisie maar teruggebracht moest worden van tien tot acht. Ik acht dat geen argument. Ik heb nog niemand gehoord die vindt dat het aantal teams in de eredivisie voetbal teruggebracht moet worden, omdat veel voetbaltoppers in het buitenland spelen.
Het vertrek van een aantal badmintontoppers kan ook een voordeel zijn. De krachtverhoudingen tussen de clubs worden kleiner en daardoor worden de hele competitie wellicht spannender. Zo zou het weleens heel spannend kunnen worden in de strijd om de vierde play-offplek in de eredivisie en dat geldt ook voor de negende plek van de eredivisie badminton.
Het is trouwens het derde jaar dat we met tien teams in de eredivisie spelen en laten we dat nu eens een aantal seizoenen aanzien om de effecten op de langere termijn te kunnen meten.

Vincent en ondergetekende hebben zo'n twee weken terug weer een gesprek gehad met de voorzitter van Badminton Nederland, Ted van der Meer. Af en toe wordt er wel eens een harde noot gekraakt, maar altijd in een goede sfeer. Ook het zogenoemde 'hallenplan' passeerde de revue en als er verenigingen zijn die over het bouwen van een eigen badmintonhal nadenken, wel als daar behoefte aan is, zijn wij als vereniging altijd bereid onze ervaringen te delen met deze verenigingen. Onze vereniging is ook in het verleden vaak beticht van 'hemelfietserij' maar waar een wil is, is een weg. Sportcomplex Carl Dekker staat er al weer 17 jaar!

Een paar weken terug hadden we onze kleinkinderen Lisa en Kingston te logeren. Met opa en oma mee naar de markt, maar ook naar de speelgoedwinkel. Kingston wilde graag een politieauto hebben en eerlijk gezegd vond ik de auto ook wel leuk. Voor een paar euro was de auto voor Kingston die er thuis onmiddellijk mee ging spelen. Plotseling klonk er een sirene met zwaailicht en de tekst: "Assistentie gevraagd". Wij keken onmiddellijk naar buiten, maar daar was niets te zien. Maar het was ook niet buiten, maar binnen. De politieauto van Kingston veroorzaakte het lawaai met de nodige decibellen. Kingston kon er geen genoeg van krijgen, en zeker niet toen bleek dat de politieauto vier teksten produceerde. Maar na een uur hadden opa en oma het wel gezien, of beter gezegd gehoord. De politieauto werd geparkeerd in de kinderlogeerkamer, maar oma vroeg nog wel en passant aan opa of hij niet beter op had kunnen letten bij wat hij kocht. Tja.
Ons jongste kleinkind Sara heeft de tatoet-auto, zoals zij de auto noemt, nu ook ontdekt en neemt de auto ook mee naar buiten. Zittend in de kinderwagen op weg naar de markt in Haven zet Sara op de meest onmogelijke momenten de sirene met de teksten aan. Met als gevolg dat het winkelend publiek enigszins geschrokken om zich heen kijkt. Binnen vindt opa het maar niks die lawaai-auto, maar zo buiten vindt opa, die uiteindelijk een Amsterdamse straatjongen is, de geschrokken reacties van de marktbezoekers wel leuk.....

Henk Staats

Reageer op dit bericht (“Van de voorzitter ↑”)

(wordt niet getoond op de website)
(wordt aan uw naam gekoppeld)
(nee invullen)

Smilies

Richtlijnen voor reacties (uitgebreid)