Badminton Vereniging Almere

Submenu

Archief

Zo diep geraakt………

Naar aanleiding van de tragische gebeurtenis bij voetbalvereniging SC Buitenboys heeft wethouder René Peeters een artikel geschreven op de website van D66. Wij brengen dit artikel graag onder uw aandacht.

Een gewone naam, een gewone man, een gewone vader, een grensrechter.

Doodgetrapt door een paar voetballers.

Hij rende na de eerste aanval weg, werd pootje gehaakt en doodgetrapt.

Waarom ben ik, waarom is Nederland, waarom is de wereld zo diepgeraakt?

Waarom is er naar verhouding zo weinig gesproken over de 77 jarige supporter die in Amsterdam Noord is doodgetrapt door een speler?

Waarom werd er in Japan een minuut stilte gehouden, sprak Blatter zijn afschuw uit en besteedde CNN er een item aan?
Omdat wij allemaal Richard Nieuwenhuizen hadden kunnen zijn.

Een vader die ervan geniet om zijn zoon te zien spelen. En als je dan toch altijd naar de wedstrijden gaat, kun je net zo goed deelnemer worden als grensrechter, scheidsrechter, coach.

Je wilt zien hoe je zoon zich ontwikkelt. Je geniet van de sfeer in de kantine. Je maakt vrienden bij de club, je drinkt een biertje en bent dicht bij je zoon. Geniet samen van de sport, de omgeving, denkt terug aan je eigen jeugd……

Ik ben zo diep geraakt als sportwethouder, maar ook als vader van drie zoons. Ben door die zoons atletiekjurylid geworden bij AVA ’81, heb zelfs nog met succes een cursus tijdwaarnemer afgerond (nu nauwelijks nog bruikbaar) en werd later met een vriend hockeycoach. Niet omdat ik zo goed kon hockeyen, maar wel omdat twee vaders van een groep jongens van 16-18 jaar een team konden smeden.

Ook daar heb ik wel eens boze ouders en spelers meegemaakt, omdat ik de spelregel hanteerde: niet trainen is niet spelen. Ook begrijp ik dat je boos kunt worden op een scheidsrechter die toestaat dat bij een kampioenswedstrijd de tegenstander opeens spelers uit een hoger elftal toelaat. Maar de stelregel was: de scheidsrechter heeft gelijk. En..leren verliezen hoort bij de voordelen van sport. Emotie mag, maar wel gericht op de sport en niet op de mens.

Sport is voor jonge mensen zo’n prachtige leerschool. Je leert er winnen, je leert er samenwerken, je leert er verliezen en als iedereen het goede doet dan leer je ook je te beheersen.

Wat is er mis met die vier jongens die Richard hebben doodgetrapt? Groepsdruk? Stoer doen voor elkaar?Niet denken maar doen?

Is er hoe dan ook een oplossing voor dit geweld als je kijkt naar wat mensen elkaar in onoverzichtelijke situaties aandoen in Congo, Syrië, noem maar op.

Er is een absolute oplossing en die ligt in onszelf. Eenieder is verantwoordelijk voor zijn eigen handelen en dat van jonge mensen. Ga bij jezelf na of je soms in meer of mindere mate het slechte voorbeeld geeft aan jonge mensen. Denk aan de glijdende schaal die je ook bij discriminatie en geweld tegenkomt. Voor je het weet zit je in de verkeerde groef.

De enige waar je maximale invloed op hebt ben je zelf en gebruik je rol om jonge mensen goed te begeleiden. Voedt ze niet op als Watjes, maar als stevige kinderen die kunnen genieten van winnen, maar die ook om kunnen gaan met verlies en tegenslag. Daar heb je een levenlang plezier van.

Ik wens de familie en bekenden van Richard alle kracht toe.

Reageer op dit bericht (“Zo diep geraakt……… ↑”)

(wordt niet getoond op de website)
(wordt aan uw naam gekoppeld)
(nee invullen)

Smilies

Richtlijnen voor reacties (uitgebreid)