De competitieopzet van de eredivisie
- Datum: 01-02-2018
- Auteur: Henk Staats
- Geplaatst onder: Competitie
- Aantal unieke bezoekers: 761
- 1 reactie ↓, reageer ↓
In de Van de voorzitter van eind januari 2018 had ik aangegeven nog terug te komen op de eredivisieopzet, een onderwerp aangezwengeld door John Silvertand, zie John Silvertand
John Silvertand merkt terecht op dat de huidige handhavingspoule, zeker met de soap rondom Victoria, niet veel voorstelt. Het is verworden tot een soort wormvormig aanhangsel en de bezoekersaantallen zijn in deze poule ook niet om over naar huis te schrijven, evenals in de zogenoemde eerste fase van de eredivisie. In de kampioenspoule zijn de bezoekersaantallen trouwens ook niet groots te noemen, dus wat ooit de insteek was, meer belangrijke wedstrijden dus meer toeschouwers, gaat helaas niet op. En slechts bij een enkele club komt de regionale omroep opdagen.
Mijn conclusie is dat we het te ingewikkeld hebben gemaakt en feitelijk is onze eredivisiecompetitie een competitie met heel veel aspecten van een bekertoernooi. We moeten terug naar een simpele competitie, waarbij het team dat na 18 wedstrijden (bij een poule van tien teams) of 22 wedstrijden (bij een poule van twaalf teams) als eerste eindigt, zich landskampioen mag noemen en de als laatst geëindigde ploeg degradeert.
Dat heeft een groot voordeel, ieder team zal vanaf acquit voluit voor de punten moeten gaan, dus iedere wedstrijd is van groot belang. Kan heel aantrekkelijk zijn voor de toeschouwers. En denk aan het Amsterdamse orakel Johan Cruijff die ooit zei: "Je wordt kampioen door niet van de grote, maar juist van de kleine clubs te winnen".
Een ander voordeel is de eenvoud van de competitie. Het is duidelijk voor een ieder, voor de badmintonners, sponsors, media en toeschouwers.
Nu kan er gezegd worden dat we in een rechttoe rechtaan competitie de finale missen, waar juist nog wel toeschouwers op af komen. Wel, een dergelijke finale moeten we zeker handhaven, maar dan via ons bekertoernooi. Dat toernooi moet serieus genomen worden door de verenigingen en BNL door bijvoorbeeld een aantrekkelijk prijzengeld beschikbaar te stellen, waarbij geldt 'the winner takes it all'. Een prachtige slotdag met bijvoorbeeld in de ochtend de halve finales en in de middag de finale en dan gewoon acht partijen spelen en niet die schlemielige vijf partijtjes.
Ron Daniëls oppert nog desnoods buitenlandse teams te laten meedoen in de eredivisie. Dat idee moeten we niet zonder meer afwijzen, maar gewoon de voors en tegens eens goed op een rij zetten. Wellicht is er met de Vlaamse Badminton Federatie iets te bedenken. Maar op voorhand stel ik dat Badminton Nederland er nu eens werk van zou moeten maken om eredivisieloze regio's om te zetten in eredivisieregio's. Ik weet het, we hebben nauwelijks voldoende eredivisiespelers om de huidige tien teams te vullen, maar dat mag geen reden zijn om de eredivisie niet op te krikken.
Tot nu toe 1 reactie op dit bericht. Reageer ook ↓.
-
cock op 02-02-2018 om 09:30 uur
Wellicht een aanvulling. Om de verschillen zo lang mogelijk klein te houden kan overwogen worden om voor een overwinning (met welke eindstand dan ook) twee punten te geven, een gelijkspel 1 punt en een nederlaag levert 0 punten op. de setstanden worden genoteerd al"s een sort van "doelgemiddelde" wat bij een gelijk geeindigde stand de doorslag geeft.
Smilies
- :D
- :+
- :'(
- ]:)
- :@
- |:(
- :o:
- :9~
- :7
- :*
- :P
- :r
- :O
- :(
- :)
- ;)
- :9
Richtlijnen voor reacties (uitgebreid)
- Anonieme reacties worden desgewenst verwijderd of aangepast
- Gebruik van “normaal Nederlands” wordt toegejuicht
- E-mailadressen zijn vereist, maar worden nooit getoond op de site
- Gebruik van smilies is toegestaan, maar overdaad schaadt
- Webadressen worden automatisch omgezet naar links, maar twee of meer per reactie wordt gezien als spam